Lustracja w organizacjach zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i pokrewnymi – nowy projekt rozporządzenia Ministra Kultury

Opublikowano projekt rozporządzenia Ministra Kultury w sprawie szczegółowego zakresu rocznego sprawozdania z działalności organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i pokrewnymi („OZZ”). Jest to istotne novum w Polsce i dotychczas organizacje te nie były poddawane tak szerokiej lustracji, jak obecnie planowana. Pierwsze raporty dotyczyłyby 2011 r., a więc powstałyby najpewniej pod koniec przyszłego roku.
Opublikowano projekt rozporządzenia Ministra Kultury w sprawie szczegółowego zakresu rocznego sprawozdania z działalności organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i pokrewnymi („OZZ”). Jest to istotne novum w Polsce i dotychczas organizacje te nie były poddawane tak szerokiej lustracji, jak obecnie planowana. Pierwsze raporty dotyczyłyby 2011 r., a więc powstałyby najpewniej pod koniec przyszłego roku.

Obowiązek raportowy został nałożony na OZZ zmienionym przepisem art. 104 ust.3 1 PrAut.

Założenia

Projekt rozporządzenia zakłada konieczność wyjawienia wielu szczegółowych danych, które mają pomóc ministrowi w wypełnieniu obowiązków nadzorczych nad działalnością OZZ, a społeczeństwu lepiej zrozumieć specyfikę OZZ, co – według zamierzeń – miałoby się przyczynić do polepszenia opinii o OZZ. Dotychczas minister mógł żądać podobnych informacji w trybie nadzorczym podczas kontroli przeprowadzonej w organizacji. Do takich kontroli nie dochodziło często. Organizacje były także z reguły niechętne ujawnieniu informacji o sobie. W szerszym kontekście przekładało się to wprost na dużą ilość spraw sądowych, rozgoryczenie po stronie korzystających z praw autorskich oraz niepewność twórców i innych uprawnionych. W założeniu więc minister miałby otrzymywać dane pocztą, a następnie przeczytać o nich na stronach internetowych OZZ, a wraz z nim i opinia publiczna.

Z artykułu 104 ust 31 w zw. z ust. 32 PrAut wynika, że informacje przekazane ministrowi muszą zostać obligatoryjnie podane do publicznej wiadomości i ujawnione na stronach internetowych OZZ. Jak się wskazuje w uzasadnieniu projektu „instrumentami nadzoru (…) będą dwa rodzaje sprawozdań, przesyłanych ministrowi i publikowanych na stronach internetowych organizacji”. Zapewne chodzi tu o sprawozdanie roczne (regulowane planowanym rozporządzeniem) i sprawozdanie finansowe, do którego przygotowania zobowiązuje OZZ ustawa o rachunkowości wskazana przez art. 104 ust. 32 PrAut. To ostatnie sprawozdanie miałoby podlegać weryfikacji przez biegłego rewidenta i jako załącznik do tego pierwszego trafiać do ministra, a następnie oba dokumenty na stronę internetową OZZ.

Wątpliwości

Projekt rozporządzenia ani PrAut nie zawierają trybu ujawnienia informacji oraz nie dają pełnych gwarancji poszanowania praw jednostki czy tajemnic prawem chronionych. Posługują się nader często ogólnym i niedostatecznie dookreślonym w dalszej treści przepisu sformułowaniem „informacje o”. Nie wydaje się, aby tak szeroki obowiązek informacyjny, jakiego wymaga ustawodawca, mógł się odbywać bez zachowania podstawowych gwarancji ustawowych. Dość powiedzieć, że także delegacja ustawowa upoważniająca ministra do wydania rozporządzenia nie jest w tym zakresie – niestety – „dość ostra”.

Jakie informacje?

Informacje, których ujawnienia domaga się minister dotyczą przykładowo: struktury organizacyjnej OZZ, zbiorowego zarządu prawami, a więc umów zawieranych z zagranicznymi OZZ o tzw. wzajemnej reprezentacji, wydatków na usługi doradcze, informatyczne i prawnicze, spraw sądowych, zasad repartycji wynagrodzeń, stosowanych wzorów umów, zatwierdzonych tabel, a nadto struktury zatrudnienia, powiązań organizacyjnych z innymi podmiotami, np. spółkami prawa handlowego, posiadanych nieruchomości etc.

Co istotne, OZZ zostają zobowiązane także do ujawnienia zasad poboru i repartycji wynagrodzenia z tytułu prowadzenia cudzych spraw bez zlecenia. Uprawnienie to jest wywodzone w Polsce szeroko przez OZZ na podstawie art. 105 ust. 1 PrAut, który należy do bardziej kontrowersyjnych w obowiązującej ustawie, co znajduje odbicie w licznych sprawach sądowych, w których stroną jest OZZ. Wobec powszechnej praktyki korzystania z tego przepisu przez OZZ, obowiązek dotyczący ujawnienia danych związanych z poborem i repartycją wynagrodzeń pozyskanych w tym trybie, wydaje się więc w pełni uzasadniony.

Obecnie rozporządzenie poddawane jest konsultacjom środowiskowym i – jak się można spodziewać – nie obędzie się bez kontrowersji wokół jego zapisów.

0 Shares:
1 komentarz
  1. Opublikowano
    wyniki konsultacji społecznych. Środowiska – choć niejednolicie – poddały
    projekt ostrej krytyce, zwłaszcza środowisko OZZ. Zarzucono mu m.in.
    nieproporcjonalność i przekroczenie granic delegacji ustawowej. Poniżej kilka komentarzy
    głównie do uwag zgłoszonych przez Stowarzyszenie Filmowców Polskich („SFP”) oraz
    kilka słów komentarza do uwag ZAiKSu, dwóch największych OZZ w Polsce.

     

    SFP upatruje w projekcie regulacji najbardziej rygorystycznej ze znanych
    w Unii Europejskiej. W tym kontekście przywołano szczególnie regulację
    francuską oraz niemiecką, z których ta ostatnia ma należeć do najsurowszych w
    Europe.

     

    Zdaniem SFP projekt służy w istocie badaniu przez ministra „efektywności
    organizacyjnej” OZZ, a nie jej działalności w zakresie zbiorowego zarządu, co ma
    być – wg SFP – błędne. Wymagane informacje służą więc bardziej sprawowaniu kierownictwa niż stanowią instrument sprawowania nadzoru. Sprawowanie
    kierownictwa zaś ingeruje – zdaniem SFP, ale i ZAiKS’u – w konstytucyjną wolność
    zrzeszania się.

     

    Nie przekonują jednak i nie są jasne szczegółowe wywody SFP (s.5), wtedy
    kiedy nie dostrzega konieczności informowania ministra o wszelkich zmianach w swym
    statucie.

     

    SFP uważa, że obowiązek ten powinien dotyczyć co najwyżej „zmian określających
    cele organizacji”, a nie wszelkich zmian. Wydaje się, że kierowanie usług OZZ
    do szerokich rzesz odbiorców (np. twórców, korzystających z praw autorskich),
    których, w mojej ocenie, należałoby w części traktować jak „zwykłych” konsumentów,
    każe odrzucić ten postulat SFP, jako chybiony i anachroniczny.

     

    Przedmiotem zdecydowanej krytyki OZZ jest również projektowane żądanie
    informacji o podmiotach zależnych od OZZ, gdyż – zdaniem SFP – podmioty te nie
    stanowią części struktury OZZ (s.6). Chodzi o par. 2 pkt 3 lit. c projektu.

     

    Także i ten argument nie przekonuje, a zwłaszcza stwierdzenie, że „podmioty
    zależne nie stanowią części struktury OZZ”. Skoro nie jest wykluczone, że OZZ, na
    podstawie swego statutu, mogą prowadzić działalność gospodarczą, to w zakresie umocowania
    członków władz OZZ może leżeć np. zawiązywanie spółek i gospodarowanie w tym
    celu mieniem stowarzyszenia. Takiej możliwości nie wykluczył i Sąd Najwyższy w
    wyroku z 8 października 1998 r. II CKN
    362/97, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna rok 1998, Nr
    2, poz. 33; sprawa dotyczyła Związku Polskich Artystów
    Plastyków i utworzonej przez ten niego spółki cywilnej. Jak się wydaje nie ma
    przeszkód, aby OZZ – jako osoba prawna – była wspólnikiem innych spółek, np. spółki
    z o.o. Kontekst ten powoduje, że powiązania OZZ z takimi podmiotami mogą mieć
    istotny wpływ na ocenę gospodarowania mieniem przez OZZ. Nie wydaje się też, aby podmioty te pozostawały
    poza strukturą OZZ sensu largo. Z pewnością zaś mogą mieć istotny wpływ na jej majątek. 

Dodaj komentarz
Przeczytaj także
Czytaj więcej

Prawo do publicznego komunikowania utworu w prawie autorskim Unii Europejskiej – zarys trendu w orzecznictwie TSUE – prezentacja w INP PAN

W oczekiwaniu na planowane na 22 czerwca 2021 r. orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych C-682/18 YouTube oraz C-683/18 Cyando, dzielę się prezentacją, którą pod koniec ubiegłego roku wygłosiłem na ten temat w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Planowane orzeczenie TSUE może być przełomowe dla ogólnounijnego rozumienia prawa do publicznego komunikowania utworów. W sprawie YouTube/Cyando także przełomowo wypowiedział się już rzecznik generalny ØE Saugmandsgaard w dniu 16 lipca 2020 r. – zobaczymy.
Czytaj więcej

Nowa publikacja w Zeszytach Naukowych Uniwersytetu Jagiellońskiego nr 3/2018 o tantiemach audiowizualnych / A new article in the third issue 2018 of the Jagiellonian University Journal of IP quarterly on audiovisual royalties

W trzecim numerze kwartalnika Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego Prace z Prawa Własności Intelektualnej za 2018 r. opublikowano na stronach 86-110 mój artykuł pod tytułem: Tantiemy audiowizualne w zarysie: charakter prawny, podstawy reprezentacji organizacji właściwej oraz problem tak zwanych starych tabel wynagrodzeń autorskich. Poniżej kilka tez w języku polskim i angielskim z tego artykułu. __________________________________________________________________________ The third issue of the Jagiellonian University Journal of IP Law quarterly for 2018 has just published (pages 86-110) my article on audiovisual royalties in outline: legal nature, representation basis of the proper organization and the problem of so-called old remuneration tables. Below are some few theses in Polish and English from this article.
Czytaj więcej

Niezrzekalne wynagrodzenie (tantiemy audiowizualne) za publiczne komunikowanie utworu audiowizualnego – prezentacja w Uniwersytecie Warszawskim

W dniu 11 kwietnia 2018 r., w Uniwersytecie Warszawskim, w ramach seminarium doktoranckiego pod kierunkiem prof. dr hab. Moniki Czajkowskiej-Dąbrowskiej, wygłosiłem referat na temat wynagrodzeń niezrzekalnych (tantiem audiowizualnych - TA) za publiczne komunikowanie utworu audiowizualnego.
Czytaj więcej

Unijna reforma ochrony danych osobowych i prywatności: krótkie wprowadzenie

W dniu 5 maja 2016 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowane zostało Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (dalej: „Rozporządzenie”). Przepisy Rozporządzenia weszły w życie 20 dnia po publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, a będą stosowane od dnia 25 maja 2018 r.
Czytaj więcej

Media Report – recent PrawoAutorskie.pl practical comments on the case C-160/15 GS Media BV

The Gazeta Prawna daily paper published commentaries of practicing lawyers on the high-profile decision of the Court of Justice of the European Union of 8 September 2016 in case C-160/15 GS Media BV. The PrawoAutorskie.pl lawyers were also requested to provide their answers; Janusz Piotr Kolczyński, attorney-at-law, presented his standpoint.
Czytaj więcej

Sprawozdanie z Konferencji Naukowej: Jednolity wymiar prawa własności intelektualnej w Europie XXI wieku – z perspektywy praktyka

W dniu 18 maja 2016 r. w Warszawie odbyła się konferencja naukowa „Jednolity wymiar prawa własności intelektualnej w Europie XXI wieku – z perspektywy praktyka”. Patronat honorowy nad wydarzeniem objęła Naczelna Rada Adwokacka oraz Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej. W roli moderatów i prelegentów wystąpili specjaliści z dziedziny prawa własności intelektualnej.
Czytaj więcej

Tworzenie i utrzymywanie stron www, zdalna konserwacja oprogramowania i sprzętu, dostarczanie obrazów, tekstu i informacji oraz udostępnianie baz danych – umowy licencyjne na celowniku fiskusa – wyrok TSUE z 15.12.2015 r. (C-419/14 WebMindLicense Kft)

Osią sporu było rozumienie miejsca świadczenia usług drogą elektroniczną dla potrzeb podatku VAT. Zgodnie z postanowieniami prawa unijnego, zasadą jest, że miejscem świadczenia usługi drogą elektroniczną na rzecz przedsiębiorcy, jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę swoje działalności gospodarczej. Chodziło w tym przypadku o takie usługi jak tworzenie i utrzymywanie witryn internetowych, zdalna konserwacja oprogramowania i sprzętu, dostarczanie obrazów, tekstu i informacji oraz udostępnianie baz danych.
Czytaj więcej

Public lending right, utwory osierocone, niedostępne w handlu i inne podstawowe pytania do nowelizacji prawa autorskiego wchodzącej w życie 20.11.2015

W dniu 20 listopada 2015 weszła w życie tzw. duża nowelizacja prawa autorskiego. Chodzi o ustawę z dnia 11 września 2015 r. o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy o grach hazardowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 1639). Nowelizacja ta wywoływała poruszenie jeszcze przed jej uchwaleniem. Czy zasługuje ona na miano „dużej” pozostawiamy do oceny czytelników. Jest selektywna. Dla niektórych uczestników rynku praw autorskich będzie „bardzo duża”, dla innych pozostanie „bardzo mała”. Niezależnie od ocen, redaktorzy PrawoAutorskie.pl i radcowie prawni Janusz Piotr Kolczyński i Przemysław Dominik Antas odpowiadają na kilka podstawowych pytań zadanych im przez Dominikę Sułecką.